با اینکه تجربه مدیریت کلان چند سازمان و وزارتخانه را در روزهای سخت جنگ دارم، به نظرم اداره سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری در شرایط فعلی یکی از پیچیده‌ترین کارهاست.
ساختار اداری و مالی سازمان در هشت سال گذشته به دلیل نوع مدیریتِ سیاسی آن، متحمل فشارهای بسیاری شده است که علی القاعده ارتباط چندانی با یک سازمان فرهنگی ندارد و تحمل آن از توان چنین سازمانی خارج است.
مسئولیت سازمان در حالی به من سپرده شد که به دلیل تغییرات پی در پی مدیران و نگاه سیاست زده به آن به بنایی نیمه ویران و ساختاری از هم گسیخته تبدیل شده بود؛ بنایی شبیه بسیاری از میراث گذشتگانمان که در اثر بی‌توجهی ما با آسیب‌های جدی رو به رو شده‌اند.
همه ماموریت‌های سازمان در سه حوزه میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری در چند بخش کوچک مانند صدور مجوزهای بی‌رویه، تصمیمات غیرکار‌شناسی در حوزه‌های سرمایه گذاری و اعلام مناطق نمونه گردشگری بدون توجه به زیر ساخت‌های لازم و چندین برنامه نمایشی پرهیاهو مانند جشنواره‌ها و همایش‌های پرهزینه اما کم تاثیر و بی‌فایده خلاصه شده بود.
معاونت‌ها و بخش‌های مختلف سازمان، اطلاعات دقیق و جزئی تری از وضعیت سازمان در زمان تحویل و تحول و گزارش‌های پر و پیمانی از کار‌ها و فعالیت‌های خود در دوره جدید دارند و به مناسبت‌های مختلف آن را ارائه خواهند کرد، اما به نظرم مهم‌تر از این امر تغییراتی است که باید در چشم انداز، اهداف و رویکرد‌ها اتفاق بیفتد.
آنچه وضعیت کنونی و آینده سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری را از گذشته متمایز خواهد کرد، نه تنها فعالیت‌ها که اصلاح روش‌ها و رویکرد‌ها و به طور خلاصه تغییر نگاه خواهد بود. تغییر فعالیت‌ها با سرعت بیش تری ممکن می‌شود و در زمانی کوتاه می‌توان فعالیت‌هایی تدارک دید که با اقبال رو به رو شود، چنان که تا کنون فعالیت‌های زیادی در بخش‌های مختلف سازمان انجام شده است و پس از این نیز انجام خواهد شد، اما تغییر نگاه علیرغم اهمیتش با این سرعت ممکن نیست.
آنچه از روزهای نخستِ دوره جدید در سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی پیگیری شده است، در چارچوب همین تغییر نگاه و اصلاح رویکرد‌ها و روش‌ها بوده است و پس از این نیز بر همین مبنا دنبال خواهد شد.
توجه به نظام برنامه ریزی و فعالیت در چارچوب برنامه یکی دیگر از رویکردهای اصلی سازمان است. چنین توجهی نیازمند آگاهی از وضعیت کنونی و آینده و در نتیجه نیازمند توجه به مطالعات و پژوهش‌های علمی و آموزش در حوزه‌های مختلف فعالیت سازمان است.
از آن جا که ماموریت ها و وظایف سازمان عمدتا فرابخشی و میان بخشی است، طی صد روز گذشته تلاش زیادی برای برگزاری جلسات با دستگاه هایی شد که کارشان به نوعی با سازمان مرتبط است مانند وزارت امور خارجه، وزارت بهداشت و درمان ، سازمان محیط زیست و ... و تشکیل کمیته های مشترک به منظور پیشبرد اهداف و برنامه های کلان فرهنگی پایه گذاری شده است.
همچنین بحث و تبادل نظر با نمایندگان محترم مجلس که بخش مهمی از تصمیم گیری های کلان کشور را بر عهده دارند به ویژه اعضای کمیسیون فرهنگی و فراکسیون میراث فرهنگی و گردشگری صورت پذیرفت و گزارش عملکرد سازمان در صد روز نخست فعالیت ارائه شد.
تلاش برای از بین بردن گسستی که میان نخبگان، دانشگاهیان و کار‌شناسان موجه و موثر در حوزه‌های کاری سازمان و بدنه کار‌شناسی و مدیریت سازمان وجود داشته، از نخستین روزهای دوره جدید آغاز شده است و اتاق‌های فکر، شوراهای راهبردی و نهادهای مشورتی در حوزه‌های مختلف سازمان شکل گرفته و با تعداد قابل توجهی از استادان دانشگاه ها ملاقات هایی انجام شده است تا فاصله میان نخبگان و سازمان کاهش یافته و خونی تازه با ایده‌های نو در رگ‌های سازمان جریان یابد که نتیجه عملی آن پس از این ۱۰۰ روز در فعالیت‌های سازمان آشکار خواهد شد.
معمولا مدیریت سنتی در هر حوزه‌ای تلاش می‌کند، موضوع فعالیت‌هایش را در انحصار خود نگه دارد، اما به نظر ما محصور کردن میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری در یک سازمان نه ممکن است و نه مفید. این سه حوزه بسیار گسترده‌تر از آن است که یک سازمان دولتی بتواند امور آن را رتق و فتق کند. بنابراین یکی از رویکردهای سازمان در دوره جدید تلاش برای تعامل با دستگاه‌های دولتی و نهادهای عمومی و توسعه تعاملات این سازمان با این دستگاه‌ها و نهاد‌ها و مهم‌تر از آن، میدان دادن به نهادهای غیردولتی و بخش خصوصی است.
بخش خصوصی و نهادهای غیردولتی نه تنها در اجرا یار و همراه سازمان هستند، بلکه سیاست ما واگذاری بخش‌هایی از کار‌ها به آن هاست که در تلاشیم تا راهکارهای حضور آنان را در حوزه‌های تصمیم سازی و تصمیم گیری سازمان نیز تقویت کنیم.
چنین تلاش‌هایی بدون همراهی کار‌شناسان راه به جایی نمی‌برد. مطبوعات در کنار نقش‌های متفاوتی که دارند، می‌توانند نقش مهمی در انتقال دیدگاه‌ها، انتقادات و پیشنهادهای کار‌شناسان، نخبگان، دانشگاهیان، فعالان نهادهای غیردولتی و بخش خصوصی به سازمان ایفا کنند. ما از این امر استقبال می‌کنیم و از همین جا از اهالی رسانه ها دعوت می‌کنم تا با ارائه نقد‌ها و دیدگاه‌های خود مدیریت سازمان را یاری کنند.
انتهای پیام/
